บทที่ 37 คิดถึงเธอ

เจนนี่รู้สึกเข่าอ่อน

เธอเหลือบมองนอร่าซึ่งหน้าซีดเผือด

นอร่าบีบมือเพื่อน พลางมองไปยังเอ็ดดริก

"เอ็ดดริกคะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันใหญ่ ได้โปรดใจกว้างอย่าถือสาพวกเราเลยนะคะ"

เจนนี่พยักหน้าหงึกๆ ส่งยิ้มอ้อนวอน "คุณเอ็ดดริกคะ ดิฉันขอโทษค่ะ ดิฉันเข้าใจคุณผิดไป"

เอ็ดดริกมองเธอ น้ำเสียงเย็นชา "งั้นแค่คำข...